“یکی بود یکّی نبود”
یکی بود، یکّی نبود
غیر از خدا هیچکی نبود
ما بودیم، یه دنیا عشق
یه جفت تنها منتظر
تا بیاد پری قصه های ما
بده رنگ شادی و تازگی، به لحظه ها
اون اومد با صد تا ناز و دلبری
ماهمون شد و تابید از آسمون دل
به نرمی و به آرومی
حالا ماه نوش مامان، گل گل های بابا
خانوم ترین، زیباترین، افسون افسانه و راز
شده یازده ساله و ما شاد شاد
که هنوز زنده ایم و چشم تو چشم هم دیگه
روزمون نو شده و هستیم به عشق هم دیگه
آرزوی ما اینه هزار هزار سال دیگه
ماهمون زنده باشه، شاد باشه، باز بتابه
“سید مرتضی موسوی”
پیشکش به ماه نوش عزیزم. دختر عزیزم زادروزت رو شادباش می گم و برای تو عزیزتر از جانم، آرزوی زندگی طولانی، تندرستی و شادکامی می کنم.