بدم بر آتشم
“بدم بر آتشم” با دل می پویم شاید که نسیم عشق بنوازد روحم را که سراپای وجودم در تاریکی بی انتهایی غرقه در غرقه است سکوت مرگ را می شنوم اما ترنّم بارانی نیز به گوش می رسد هیاهویی بس زیبا که مرا به تکاپو وامی دارد همچون آواز زیبای پرندگان همچون هوهوی باد …