ساقیا

“ساقیا”

 

ساقیا من مست مست از دُردی جام تو اَم

ساقیا دلداده ی روی چو مهراب تو اَم

ساقیا من باده نوش کعبه ی روی تو اَم

ساقیا من ساقه دوش شهد اسرار تو اَم

ساقیا کامی بده آن هوم و هورایت کجاست؟

ساقیا سوری بده آن سوم و سورایت کجاست؟

ساقیا سرمست عشق چشم شهلای تو اَم

ساقیا دیوانه ی گیسوی پُرتاب تو اَم

ساقیا یک دیده بر این تشنه ی مسکین نما

ساقیا در پای تو افتاده ام راهی نما

ساقیا دل خسته ام بشکن گهر بازآ برون

ساقیا دیده مدد کن با شفای کاف و نون

ساقیا می قطره ای در جام دلدارت ببار

ساقیا جانم ستان و صافی دیگر ببار

ساقیا در طاق ابرویت مرا در بند کن

ساقیا در گوهر سیمین خود در بند کن

ساقیا سوزد جگر تن قطره قطره آب شد

ساقیا طاقت تمام و روح من بی تاب شد

ساقیا یک جرعه از لعلت بنوشان مانده ام

ساقیا مهراز را دریاب تنها مانده ام

 

“سید مرتضی موسوی (مهراز)”

سبد خرید
پیمایش به بالا