“جانی بده با جام وصلت”
دلم قربانی وصل تو گشته
خراب روی چون ماه تو گشته
فدای آن دل پر مهر و پاکت
بیا جانم فدای عشق پاکت
کدامین درد را درمان کنم یار
که هم دردی و هم درمان من یار
دهم هر روز بر این دل امیدی
که روزی می رسد یارم به شادی
سر از کویت نگیرم رو به سویی
که تو عشق تمامی چون سبویی
سبوی پر ز می شادی بی وصف
تویی ساقی هر دم شور بی وصف
بهشت آرزوهایم نگارم
تویی لیلی گلچهره نگارم
به هر جا ره زنم آنجا تو هستی
خدای عشق من معنا تو هستی
سفرها کرده ام با شوق وصلت
کنون جانی بده با جام وصلت
سرود بی زمان چون موج دریا
منم چون واژه رودی سوی دریا
به من آغوش بگشا خسته ام من
هزاران راه رفته مانده ام من
برایم شو نوازش مهربان یار
صفای این دلم شو مهربان یار
کنون خواهم بگویم با تو دلبر
چو مجنون عاشقانه ناز دلبر
به جانت مهرخم جانم قرارم
که مهرازت دهد جان ای قرارم
“سید مرتضی موسوی (مهراز)”