“ای ساقی محبت”
من را به جز نگاهت فکر دگر نباشد
جز نقش روی ماهت مشقی دگر نباشد
جز سرخی لبانت جامی دگر نباشد
جز تاب گیسوانت راهی دگر نباشد
جز زنگ خنده هایت سازی دگر نباشد
جز ناز و غمزه هایت رقصی دگر نباشد
کُشتی مرا به عشقت ای ساقی محبت
من را به جز خیالت فکری به سر نباشد
کمتر بزن به نازت جانی دگر نمانده
جامی دگر بنوشان جز این صفا نباشد
یک دیده در نگاهت یک دیده غرق گیسو
چشمی به جام سرخت دیده دگر نباشد
خواهم که دیده گردم سر تا به پا وجودم
دیدار تو بهشتم خواهش دگر نباشد
“سید مرتضی موسوی (مهراز)”