ای خدا ای نازنین ای یار ما

“ای خدا ای نازنین ای یار ما”

 

ای خدا ای آتشی بگرفته در جان های ما

ای خدا ای عشق و جان افزای ما

ای خدا ای اولین و آخرین مأوای ما

ای خدا ای جنت المأوای ما

ای خدا ای یاد تو آرام ما

ای خدا ای نور تو معنای ما

ای خدا ای اشرف الافلاک ما

ای خدا ای ساحت امید ما

ای خدا ای گلشن ناهید ما

ای خدا ای چشمه ی خورشید ما

ای خدا ای عابدان را تو وفا

ای خدا ای سالکان را تو بها

ای خدا ای عاشقان را تو غنا

ای خدا ای عارفان را تو فنا

ای خدا ای ساتر احوال ما

ای خدا ای صافی زنگار ما

ای خدا ای زلف تو گنج لقا

ای خدا ای روی تو ذکر و نوا

ای خدا ای خالصان را تو صفا

ای خدا ای عاملان را تو رها

ای خدا ای لطف تو گشته روا

پیش پیش در پاسخ تقصیر ما

ای خدا ای آتش جاوید ما

ای خدا ای نور ظلمت های ما

گر تمام این جهان گردد ندا

درد هجرانت نیاید در نوا

گر دل عالَم بگردد خون بها

نیست درمان فغانت را شفا

ای خدا ای نازنین ای یار ما

ای شفای این دل بیمار ما

قاهر و جابر تویی ای مبتدا

غافر و رحمان تویی ای منتها

پس بتاب بر این دل بی تاب ما

پس ببار بر این کویر جان ما

تا بگردد جمع ما جمع صفا

تا بگردد جان ما جان رها

 

“سید مرتضی موسوی (مهراز)”