عشق ناب

“عشق ناب”

 

ما در ره عشق ناب حق مانده ی وصلیم

با یاد وصالش همه دم مانده ی فصلیم

تقریر به مهرابه و در مایه هم اصلیم

تقدیر به هجران و به عشقش چو الستیم

در عمق کلامش طرب آسا به نواییم

در محفل انسش شهد پرواز بنوشیم

در جوش وجودش به تمنا بنشستیم

تقویم بشستیم و به دولت همه رستیم

ما از کف این دار پر از دام برستیم

ما سرخوش از آن محنت ایام برستیم

در دام ثنایش همه دیوانه و مستیم

در یاد رخش از کف دیوان همه رستیم

در بوی بهارش به نسیمی برهیدیم

جانی دگر آمد که تن و جان بدریدیم

جامی ز گل روی جمالش طلبیدیم

دریا به کف آمد متحیر بشکستیم

سلطان وجودی که به او عاشق و مستیم

فارغ ز دلیلی که به او زنده و هستیم

ما ذره ای از عمق وجودش به شهودیم

در تابش او قطره ای از ذوب وجودیم

                                                            “سید مرتضی موسوی (مهراز)”

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Scroll to Top