دانش ستاره شناسی به بررسی قرارگیری اجرام منظومه ی شمسی و تاثیرات آنها بر یکدیگر و تاثیرات مجموعه ی سیارات و خورشید بر زمین می پردازد. هر شخصی در هنگام تولد تحت تاثیر این شرایط و نحوه ی قرارگیری کواکب نسبت به زمین و نسبت به کواکب دیگر است. بنابراین می توان با مطالعه ی دقیق این شرایط، شخصیت، شغل، ویژگی ها، توانایی ها، روابط و نقاط عطف زندگی هر شخص را مورد بررسی قرار داد. در این دانش چند رویکرد یا شیوه وجود دارد که شیوه ی هندی، غربی، چینی، اسلامی (ایرانی) از میان آنها کاملا شناخته شده اند و می توان گفت جز تغییر اسامی، تقریبا با هم یکی هستند و هریک از دیگری نکاتی را در طول زمان گرفته اند و همپوشانی بسیار با هم دارند. اما شیوه ای که در مورد آن تا کنون نوشته نشده است و آموزشی ارائه نگردیده است.
شیوه ی ایرانی مبتنی بر جهان بینی سیمرغی و سپس زرتشتی به ستاره شناسی است که از رازورزان کهن ایرانی و زرتشت، جاماسب، و دیگر اساتید دوره های جدید مانند خواجه نصیرالدین طوسی، ابوریحان بیرونی، پورسینا، خیام نیشابوری و غیاث الدین جمشید کاشانی آغاز شده و به مرور تکمیل گشته تا به ما رسیده است. در این شیوه هم در بعد کلی در مورد دوره های بزرگ کیهانی سخن می گوید و هم در جزئیات در مورد افراد بر اساس ماه و روز زادروزشان شخصیت شناسی می نماید. انطباق این شیوه با فرهنگ ایرانی کهن و عمیق و باستانی، به کار بردن نام ها و اصطلاحات مانوس و منطبق بر ماه ها و روزها و فرهنگ ایرانی، ارتباط با باورهای فرهنگی ایرانی و معنویت و عرفان زرتشتی و سیمرغی، از ویژگی های این شیوه است. نکته ی دیگر در این ستاره شناسی، ارتباط افراد و زندگی آنها با ایزدان یا اساتید کیهانی و وجوه معنوی، مانتراهای ویژه ی افراد و ماه ها و روزهای مناسب برای هر فرد در امور مختلف می باشد. چگونگی زدودن بارهای منفی زندگی و پاکی و تطهیر روحی، ذهنی و جسمی با یاری گرفتن از ستاره شناسی، بخش دیگری از این آموزه هاست.
در این دوره ی آموزشی به طور کلی موارد زیر ارائه گردیده است:
- ستاره شناسی و ستاره بینی
- شیوه های ستاره شناسی
- ستاره شناسی ایرانی
- ستاره شناسی ایرانی-سیمرغی
- ستاره شناسی ایرانی-زرتشتی
- ستاره شناسی ایرانی در بندهش
- مفاهیم و معانی کیهان
- کیهان شناسی – زایچه ی کیهانی
- اختر و اختران (صور فلکی و زودیاک)
- سپهر – خردک (زوایا)
- نشانه های خورشید
- کمربند زودیاک (دایره البروج)
- استوای آسمانی – نصف النهار
- نحراف دایره البروج
- گره ها و اعتدال ها
- طالع جانبی و طالع اعتدالی
- گوی – دوازدهان
- دوازده نشان زودیاک
- دوازده اختران
- اضلاع سه گانه ی زودیاک
- خانه ها
- علامت زایش و طلوع
- صورت های فلکی (دوازده دختران)
- خانه های ماه – کواکب اصلی
- اجرام آسمانی و جنبش آنها
- تقدم – حرکت صعودی و نزولی سیارات
- ستاره ی شمالی
- اعتدال بهاری
- حرکت وضعی
- دوره ها و هزاره ها
- هزاره ها
- سده های زودیاکی
- طالع جهانی، زایچه ی جهان
- دوازده خانه ی بیرونی
- پریشانی و جنبش اولیه
- سرگذشت کیومرث
- پیوندههای کواکب بزرگ آسمانی
- مدارهای مشتری-زحل
- پیوند بزرگ
- سالنمای ایرانی-زرتشتی
- پیوندهای مشتری و زحل
- سال ها، ماه ها، زودیاک ها و سالنمای زرتشتی
- مهرابه، زورخانه و ستاره شناسی
- روز و شب در ستاره شناسی زرتشتی
- طالع مرتبط با ماه ها و خانه های فلکی زایش
- ویژگی های طالع مرتبط با روز زایش
- کارما و تناسخ در نمودار زایش
- رویکردهای دریافت نمودار زایش
- تطبیق نمودار زایش هندی (ودیک) بر نمودار زایش ایرانی
- رویکردهای تحلیل نمودار زایش
- تحلیل یک نمودار نمونه
مدرس: دکتر سید مرتضی موسوی
طول دوره: 20 ساعت
هزینه: 20.000.000 ریال (دو میلیون تومان)