“دلبر افسانه ی من”
لیلی من مست توام
خراب سرمست توام
شاه دلم مات رخت
اسیر و در بند توام
این چه رخست و این چه دل؟
بنده ی پاکی توام
بانوی زیبایی من
بسته به چشمان توام
دلبر افسانه ی من
کولی شبگرد توام
آتش جانم شده ای
همیشه با یاد توام
بوی خوشت بهار من
اسیر گیسوی توام
دیده ی تو بهشت من
غرق تمنای توام
کرشمه در کرشمه ناز
مست سراپای توام
ره به دلم زدی تمام
اسیر افسون توام
عاشق خسته مبتلا
آتش بی حد توام
منم کشان کشان کنون
پی خرابات توام
نفس نفس در ره تو
ساقی من مست توام
جام دگر به من بده
خمار بی تاب توام
روی تو مهرابه ی من
هماره در دام توام
مهر تویی و راز تو
فسانه، مهراز توام
“سید مرتضی موسوی (مهراز)”